Woensdag middag 17.30. Ik lig in een grote stoel behorend bij een luxe resort op een strand. Wat ik zie is wit zand, helder blauw water, palmbomen en een handvol mensen die net als mij de zonsondergang bewonderen. Ooh wat is dit toch mooi denk ik, dit is een mooi moment om een foto te maken. Ik grijp met mn hand naar de plek waar normaal mn tas zou liggen. Ik voel niks en in 1x schiet het me te binnen, ik heb geen tas meer. De meeste van jullie hebben hier waarschijnlijk wel iets over opgevangen en het is inderdaad waar, ik leef nu al een week zonder telefoon, camera en mijn mooie gekleurde tas. En weet je wat. Het is een verademing! Geen whatsapp, geen facebook, alleen ik en het mooise eiland op aarde: Koh Kood. Dit is echt verreweg het mooiste eiland wat ik tot nu toe heb gezien :) De mensen, zowel locals als toeristen, zijn geweldig, het eten, het weer en ooh die stranden... Elke dag word ik tussen 9 en 11 wakker, verlaat ik mn bungalow (ja, ik heb een eigen bungalow met douche en toilet, echt een luxe haha!), om te wachten op het ontbijt wat elke ochtend voor een zacht prijsje word bereid door Pla (de eigenaresse van het guesthouse, ze is echt amazing). Elke ochtend maakt ze weer iets anders speciaals klaar dus elke keer zit ik weer vol verwachting te wachten wat ik deze keer krijg. Dan vaak even een heerlijke cappucino (met banana cake als ik me niet kan inhouden haha) bij een barretje aan t water en dan naar t strand, een massage of gewoon even een stukje rijden op mn scooter. Ja! Ik rijd al sinds een maand een scooter! Geen idee waarom ik dat niet eerder heb vermeld maar het is echt zooo geweldig om er hier op te rijden.. Je voelt je zo vrij :) En dan tegen een uur of 5 is het happy hour haha, heerlijk met andere lui op de loungebanken liggen en geniet van een cocktail terwijl de zon in de zee zakt. En dan na het avondeten naar 1 van de 3 barren die het eiland rijk is haha, elke keer weer heel gezellig!

Goh wat een zwaar leven heb ik toch nu ik dit zo lees!

Maar... nu willen jullie natuurlijk weten hoe ik mijn tas ben kwijtgeraakt. Dat is een verhaal op zich. Ik zat op de scooter, 1 iemand achterop dus ik had mn tas tussen mijn benen en met het hengsel vast aan het haakje. No way dat hij daar zomaar vanaf kan vallen en als dat zou gebeuren dan zou ik dat echt wel moeten merken. Dus na 10 minuten rijden aangekomen op de bestemming, ik wil mijn tas pakken.... tas weg. Echt op dat moment kon ik mijn ogen niet geloven, hoe kan dit! Nu ben ik natuurlijk gelijk teruggereden en de dag erna ook uitgebreid gezocht maar mijn tas is nooit meer teruggezien. Bizar! Nou goed dan maar naar de politie om mijn tas als vermist op te geven. Wat ook weer een avontuur op zich was haha. Ik kwam daar dus aan en na ongeveer een uur had ik het voor elkaar gekregen om ze uit te leggen wat er precies was gebeurd.. Geen engels, dus google translate en de vrouw van 1 van de politie agenten waren mn redding. Dus ik dacht nou, er is een rapport, ze weten ervan nu is het klaar. Maar nee, toen ik wou opstaan om te gaan gebeurde er dit: you, in policecar. Ik dacht WAT?! Maar in the end ik in de politiewagen met twee agenten naast me en twee agenten voor me. Want ze wilden naar mn guesthouse om te zien waar ik verbleef. En ja, ik zat in de wagen en ik dacht echt wat gebeurt hier haha? Blijkbaar hebben ze op dit eiland nooit wat te doen want punt 1 er waren blijkbaar vier agenten nodig en punt 2 ze vonden het nodig om Pla te ondervragen en foto's te maken van mijn bungalow en van het hele ' onderzoek' haha. Op een gegeven moment moest ik me echt inhouden om niet in lachen uit te barsten, het was gewoon hilarisch. Ze namen het allemaal zo serieus, moet je nagaan wat ze doen als hier echt wat gebeurt haha.Maar uiteindelijk heeft het niet mogen baten, tas weg helaas.

Zo dat was een lang verhaal over een week op Koh Kood. De weken ervoor is er in vergelijking met dit niet zo veel bijzonders gebeurd.. Nou ja, waar ik hele goede herinneringen aan heb is Elephants World! Een opvangtehuis voor mishandelde olifanten waar ik in april een maand vrijwilligerswerk ga doen :) Ik ga daar toeristen rondleiden en ze van alles vertellen over de olifanten, o.a hoe ze in Thailand worden mishandeld door ze bijv te gebruiken in toerisme. Geloof me, ga nooit een olifant rijden, het is super slecht voor ze doordat hun rug al dat gewicht gewoon niet kan hebben. Daarbij is het veel leuker om gewoon op de nek te zitten :)

Maar ik ga afronden, tot de volgende blog!